02 apr “Wil je de rode of de blauwe schoentjes aan?”
Ik sta in de gang en probeer mijn bonusdochter Haley (6) te motiveren om haar schoenen aan te trekken. We hebben enigszins haast en ik probeer haar vriendelijk doch sturend te benaderen. ‘Wil je je schoenen aantrekken?’ Vraag ik haar. Ze is te druk met andere dingen. ‘Trek je schoenen nu aan,’ komt er nu meer dwingend uit mijn mond. Mokkend gaat ze op de trap zitten en sjort een aantal keren aan het lipje van haar roze-zwarte Nike gympen en trekt ze aan.
Keuzes..
Hierna trekt ze -met een rust die alleen kinderen kunnen hebben- haar jas aan. Met veel pijn en moeite gaan we te laat de deur uit en hebben we een chagrijnig 6-jarig meisje in de auto. De dagen erna overpeins ik zoals altijd mijn eigen handelen en de invloed die ik positief kan uitoefenen. Wat kan ik doen om haar te motiveren? Wil je de rode of de blauwe schoentjes aan?
Wanneer je even van je pad bent
Het gedrag van mensen en mijn eigen invloed heeft me al mijn hele leven gefascineerd, al zo lang als ik me kan herinneren. Mijn moeder was hierin een grote inspiratiebron. Als iemand met enorme rust mensen kan motiveren, is zij het. Veel heb ik van haar hierin geleerd ook om ieder mens te zien zoals zij is met een eigen wereldmodel. Toch is het soms lastig om als mens of als professional een ander te motiveren zodat de ander in beweging komt vanuit eigen motivatie.
Ervaringen.
Zo merk ik in mijn opleiding integratieve psychotherapie aan de Nederlandse Academie voor psychotherapie en tijdens de gesprekken met mijn cliënten dat je steeds weer aansluiting vindt als je dit doet vanuit de blik van de ander.
Client
Tot op de millimeter trainen we dit in modellen, protocollen en technieken alles om het eigen verandervermogen van de client aan te spreken. Een mooi gesprek tijdens een van mijn supervisie sessies heeft me over dit onderwerp weer aan het denken gezet over hoe je dit zowel privé als in je rol als professional toepast; enerzijds leidend en anderzijds de ander volgend. Het luistert nauw en is bij tijd en wijlen ongelofelijk complex om juist aan te sluiten bij wat de ander wil en tegelijkertijd niet in alles mee te gaan.
Op het juiste pad.
Hiermee dien je de ander ook niet. Iedereen wil het leven leiden naar eigen verlangens en tegelijkertijd af en toe bij de hand genomen worden wanneer je even van je pad bent afgeraakt om er weer opnieuw op terecht te komen.
Wil je de rode of de blauwe schoentjes aan?”
Mijn supervisor Marianna gebruikte hiervoor een mooie metafoor over het benaderen van een kind; ‘wil je de rode of de blauwe schoentjes aan?’ Zo ben je volgend in het geven van een keuze en tegelijkertijd leidend in het aansturen op het kiezen tussen de rode of de blauwe schoenen.
Keuzes.
Dit werkt in het begeleiden van mensen ook zo bij blokkades of het nastreven van verlangens. Om het proces van de cliënt goed te begeleiden heb je als begeleider ook een doel om pragmatisch doeltreffend en kortdurend te werk te gaan. Dit lukt alleen wanneer je bezig blijft met het sturen van de client in dat wat hij of zij zelf wil bereiken met respect voor hoe hij of zij inhoud wilt geven aan het leven.
Kom je bij een coach, counselor of therapeut omdat je er op zit te wachten?
Soms ben je als mens bij het inhoud geven aan dat leven wat vastgelopen. Je hebt het gevoel dat je ergens van je pad afraakt en loopt rond om de weg terug te vinden. Het is je nog niet gelukt en misschien raakt je proviand wel op en heb je hulp nodig. Kom je dan bij een coach, counselor of therapeut omdat je daar zo op zit te wachten? Nee, je komt hier omdat je er zelf -even niet meer- uit komt. Daarin ben jij eigenaar van waar je weer op je pad terecht wilt komen en hoe je daar hulp bij kunt gebruiken. Wanneer je dan iemand vindt die je daar bij helpt en je dat pad weer vindt op jouw eigen manier is het soms fijn als je even bij de hand genomen wordt wanneer er een kruising komt op het pad en iemand je de vraag stelt; wil je je rode of je blauwe schoenen aan?’
Bob Offereins is coach, en helpt jou graag weer op het juiste pad.
Geen reactie's