Jessica’s blog

My first blog

Super spannend vind ik het, maar ik ben ook mega enthousiast.
Claudia heeft me al vaker gevraagd om te gaan bloggen. Maar ik twijfelde steeds om het te doen. Ik geef me toch op een bepaalde manier bloot en dat voelt ook best kwetsbaar.
Maar wat heb ik te verliezen?
En nu er iets mega spannends op mijn pad komt en iedereen om me heen zo enthousiast reageert heb ik besloten het te gaan doen en is dit dus mijn officiële eerste blog.

Wie ben ik?

Ik ben Jessica Scheer, 32 jaar en moeder van 3 kindjes: Jip van 10, Kas van 5 en Saar van 1 jaar.
Ik woon samen met mijn vriend en de kids in Blaricum. Ik vind het heerlijk om het moederschap te combineren met mijn werk, sport, vrienden, feesten en nog meer leuke dingen doen. Wat doe ik voor werk: Ik ben zwemdocente. Ik geef kinderen zwemles voor hun À , B en C diploma. En ik geef aquafit lessen.

Sport: Ik ga naar de sportschool en vind het heerlijk om te hardlopen.

Feestjes: voor een festival kan je me wakker maken. Ik geniet graag met vrienden van de muziek en dansjes die we dan maken.

 

Mijn verhaal: Als ik eerlijk ben laat ik het verleden liever achter me. Maar ik zou toch het een en ander moeten delen met jullie:

Ik ben heel dik geweest. Eigenlijk maar een aantal jaar. Vroeger was ik nooit dik, was ik erg sportief en goed slank. Ik deed aan wielrennen en was een erg sportieve meid.
Door bepaalde omstandigheden
is daar toen verandering in gekomen en ben ik in zeer korte tijd enorm veel aangekomen. Een aantal jaar ben ik heel stevig geweest. In die periode raakte ik ook zwanger van Jip en een aantal jaar daarna van Kas. De zwangerschappen hebben mij ook niet veel goeds gedaan. Beide keren heb ik last gehad van diabetes.

Een paar jaar geleden trok ik het niet meer. Ik miste “mezelf”. Tuurlijk had ik inmiddels al van alles geprobeerd maar ik had niet de motivatie het afvallen via een dieet vol te houden. Het was voor mij gewoonweg te veel wat eraf moest. Op internet keek ik filmpjes en foto’s van andere. Volgde ik meiden die dingen deden waar ik van droomde. Zoals surfen, mooie kleding, sporten, dansen enz.
Ik wilde mezelf terug, mezelf zijn, mezelf weer in de spiegel kunnen zien. Want in mijn hoofd was er niks veranderd. Was ik nog steeds die sportieve meid, de slanke Jes die op die surfplank wilde staan, naar de sportschool wilde racen, met gemak daar de oefeningen te doen. In mijn hoofd was ik de Jes die kon dansen, die kon springen en die van het leven genoot zoals “ik” dat wilde.
Maar mijn lijf hield mij gevangen. Ik durfde deze dingen allemaal niet, ik was er gewoon te dik voor geworden. En daardoor dus ook ongelukkig. Dit leven wilde ik niet meer. Het moest stoppen.

Ik vond mezelf te leuk om niet drastische maatregelen te nemen en ben naar de dokter gestapt.
Het was even een proces maar uiteindelijk ben ik geopereerd en heb ik een gastric bypass operatie gehad. De keuze van mijn leven! Het was voor mij DE knop. Zodra ik hersteld was ben ik keihard aan de slag gegaan. Meerdere keren per week ging ik sporten en de kilo’s vlogen er vanaf. Ik was gemotiveerd tot de max!

Na mijn derde zwangerschap ben ik samen met mijn vriendinnen gaan hardlopen. Een paar maanden na mijn bevalling hebben we zelf runs geregend!

De supboard werd gekocht, de feestjes werden gepland, de dansjes werden gedaan.
IK BEN TERUG. Maar nog niet helemaal….

Want ondanks dat ik eigenlijk maar een korte periode dik ben geweest heeft het wel enorm zijn sporen achter gelaten: Overtollig huid. Om mijn buik zit enorm veel los vel en mijn borsten zijn mini theezakjes geworden. Iets wat ik lastiger vind dan dat ik ooit had gedacht. Ik had nooit gedacht dat dit zo’n enorme belemmering voor mezelf zou zijn.

Ik heb er last van, tijdens het sporten maar ook tijdens mijn werk. Ik sta natuurlijk het meest van de tijd dat ik werk in zwemkleding. Erg confronterend en het maakt mij onzeker.

Ik heb meerdere gesprekken gehad, in ziekenhuis en kliniek. Maar helaas doe ik niet aan de voorwaarde om een corrigerende operatie vergoed te krijgen.
Heel verdrietig is dit. De operatie kost namelijk bijna 10.000 euro. Dit schut je niet zomaar even uit je mouw. Ik had de hoop dus op gegeven.

Maar een paar weken geleden, uit onverwachte hoek, werd ik gebeld. Wie, wat en hoe hou ik liever voor me maar mijn droom gaat uitkomen. Ik wordt geopereerd!! Mijn operatie gaat door!!

Super spannend!

Meer hierover in mijn volgende blog.

4 Reactie's
  • Ela
    Geplaatst op 17:50h, 25 februari Beantwoorden

    Super goed bezig Jes!

    • beafitmom
      Geplaatst op 12:46h, 29 maart Beantwoorden

      dank je wel.

  • Shirley
    Geplaatst op 10:51h, 04 maart Beantwoorden

    Hoi Jessica,

    Wat ontzettend fijn voor je, dat je geopereerd wordt!!
    Jouw verhaal is in zoverre herkenbaar, omdat ik zelf, inmiddels bijna 4 jaar geleden, een gastric bypass heb gehad.
    Het verschil met jou is, dat ik wat langer dik ben geweest en dat ik, voordat ik dik werd, nooit echt sportief ben geweest.
    Hoe anders is het nu!!
    Ik voel me zo ontzettend fit en energiek en dat wil ik heel graag zo houden. Maar ook op persoonlijk gebied
    ben ik heel erg veranderd en dat was wel confronterend. Maar, ik ben nu echt veel gelukkiger.
    Dat verhaal van de theezakjes herken ik ook, maar gelukkig is het voor mij nog niet zo’n grote belemmering dat ik er direct wat aan zou willen doen, maar ik de toekomst zal het er toch nog wel van komen.
    Met de rest van mijn lijf, lees: overtollig vel, kan ik goed leven, dus laat ik het zo.
    Ik ben erg benieuwd naar je volgende blogs en zal geregeld een keertje komen kijken.

    Heel veel succes gewenst, want het is je van harte gegund!!

    Liefs, Shirley

    • beafitmom
      Geplaatst op 12:46h, 29 maart Beantwoorden

      Wat super lief Shirley, dank je wel.

Geef een reactie

De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.